newspaper and idea

ရအခက္ ငိုရအခက္နဲ႔
က်ေနာ္သူ႕ကိုဘာေၾကာင့္ခ်စ္ခဲ့လဲေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း မသိခဲ့ဘူးအေမ
ေသခ်ာတာကေတာ့ က်ေနာ္သူ႕ကို ခ်စ္ေနဆဲပါ
ဒါေပမယ့္အေမရယ္
အိပ္မက္ဆိုတာႏိုးရင္ေတာ့ ေပ်ာက္သြားရတာဘဲမဟုတ္လား
မက္ခဲ့သူစိတ္ထဲမွာေတာ့ စြဲက်န္ခဲ့တက္တာေပါ့
တကယ္ေတာ့သူဟာ က်ေနာ့္ အိပ္မက္ပါဘဲေလ။
အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ သူ႔လက္ကို ဖြဖြေလးတြဲခဲ့ဖူးပါရဲ႕
လက္ေတြ႔မွာေတာ့ၾကင္ခြင့္ေ၀းလို႔ ျမင္ခြင့္ေလးေတာင္မရတဲ့ဘ၀
ကမာၻႏွစ္ျခမ္းမွာမဟုတ္ေပမယ္ သူနဲ႔က်ေနာ္ဟာ
မိုင္ေပါင္း ၂၉၀၀ ေက်ာ္ေ၀းကြာေနတယ္ေလ
သူသာခံစားနားဆင္တက္ရင္ေတာ့
စကၠန္႔သံခတ္လိုက္တိုင္း သူ႔နာမည္ထြက္ထြက္က်လာတဲ့
က်ေနာ့္ရင္ခတ္သံေတြကို အဲဒီအကြာေ၀းကေနဘဲ
နားဆင္ႏိုင္မွာပါ။
ဒါေပမယ့္သူနားမဆင္တက္ခဲ့ဘူးအေမ
သူ႔ႏွလံုးသားရဲ႕ အနားသတ္ေတြမွာေတာင္
ေနခြင့္မရတဲ့ ထာ၀ရ အျပင္လူပါဘဲ အေမရယ္...
စည္းအျပင္ကလူဆိုပါေတာ့

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အဲဒီရင္ခုန္သံေတြကို ဂုတ္ကခြစီးျပီး
ပါးပိတ္ရုိက္ပစ္ခ်င္တယ္
က်ေနာ္မလုပ္ရက္ဘူးအေမ သူ႔ကိုခ်စ္တဲ့ က်ေနာ့္ရင္ခုန္သံေတြ
နာက်င္သြားမွာစိုးလို႔ပါ....
တကယ္ေတာ့ သူဟာ က်ေနာ့္ ဘ၀တစ္ခုလံုးရဲ႕
တစ္ခုထဲေတာ့အိပ္မက္ပါဘဲ အေမရယ္...