လူေတြႏွင့္စိန္ေျပးတမ္းကစားျခင္း

Monday, June 30, 2008 by KO WAI

ဘ၀ကလဲညစ္ပါတ္စုပ္ျပတ္ေနလိုက္တာ
ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္
မေလွ်ာ္ဖြတ္ဘဲ ထားခဲ့မိတာကို
ငါဖမ္းလို႔မမိတဲ့စကားလံုးေတြက
ငါ့ကိုျပန္လိုက္ ေျပးလိုက္ရတာ
ေဟာဟဲလိုက္ေနဘီ
ငါ့အဘိဓာန္နဲ႔ငါဆိုျပီး
ေလွ်ာက္လိုက္တဲ့လမ္းေတြ
တစ္ခါတစ္ခါဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ
ငါကလူေတြကိုရယ္ေမာတယ္
လူေတြကငါ့ကိုရယ္ေမာတယ္
ဒီလိုနဲ႔ဘဲ သူမွန္သလိုကုိယ္မွန္သလို
ငါကေတာ့ ငါမွန္တယ္ထင္ေနတုန္း
လူေတြကငါမွားတယ္ေျပာၾကတုန္း
.......

Posted in: | | |  

1 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ:

    On July 4, 2008 at 7:12 PM အိတာ said...

    ဒါမ်ိဳးနာလည္းေရးတယ္ ဟီိိိိးးးးးးးးး

    ေကာင္းတယ္...ဒါမ်ိဳးေလးေတြမ်ားမ်ားေရး...:D

     

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)