newspaper and idea: 2008

လြယ္အိတ္ျဖစ္သြားတဲ့ငါ

Saturday, August 2, 2008 by KO WAI

အမွားနဲနဲနဲ႔ ဘ၀ကိုရင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့အထဲမွာ
ငါမပါခဲ့ဘူးထင္ပါရဲ႕ ......

မွန္တယ္ထင္တာေတြမွား မွားတယ္ထင္တာေတြမွန္တယ္လို႔
ငါ့ကုိယ္ငါ ျပန္ထင္ခဲ့တဲ့အခါ
ငါ့ေျခေထာက္ေအာက္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုစာေလာက္
က်ိဳးပ်က္ေၾကမြသြားခဲ့ေပါ့

ဒါေပမယ့္ဗ်ာ အမွားဆိုတာပါမွ
ဘ၀ဆိုတဲ့၀ါဒဟာ အရသာရွိလွတာကို
သြားမွေရာက္ ေမးမွသိမယ္မွန္းသိေပမယ့္
မသြားလို႔မေရာက္တဲ့ခရီးေတြ
မေမးလို႔မသိတဲ့အသိေတြနဲ႔
ငါ့ရင္ဘက္ေဟာက္ပက္ျဖစ္ေနတုန္း

ဒုကၡနဲ႔တစ္ခါၾကံဳတိုင္း ခ်စ္သူလက္ကို
တစ္ခါကိုင္ပါရေစတဲ့
ေရးလို႔ေတာ့လွပါတယ္ အိုမာခရမ္ေရ
ဒုကၡေဘးမွာ ေအးေအးေလးရပ္ေနေပးတဲ့
ခ်စ္သူဆိုတာရွိလု႔ိလား.....

ကိုယ္ျဖစ္ကုိယ္ခံ မေတာင္းပန္နဲ႔လို႔ေျပာ
ေဆာရီးဆိုျပီးခြာသြားမွာ ၁၀၀% ေသခ်ာတယ္

သြားမွေရာက္မယ္မွန္းသိရင္ ငါ့ခရီးငါ
ထီးထီးသြားမယ္
ေမးမွသိမယ္မွန္းသိရင္ ငါ့ေမးခြန္းေတြဟာ
အားမနာရွာမက်ိဳးဘဲေလ
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ၾကားမွာ
လြယ္အိတ္တစ္လံုးျဖစ္သြားတာပါဘဲ
အဲဒီလြယ္အိတ္ထဲမွာ အမွားေတြ
ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားေနေလရဲ႕ .......

Posted in: ကဗ်ာ | 5 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

ရင္ခုန္သံေဆြးေႏြးခန္း

Monday, July 21, 2008 by KO WAI

အေမေျပာေတာ့
ေမတၱာဆိုတာ ေရာင္ျပန္ဟပ္တယ္ဆို
ေပးလိုက္ရတာဘဲ အဖတ္တင္တယ္အေမရယ္
က်ေနာ့္အျဖစ္က မထင္တဲ့ပုစာၦကို အေမးခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားလိုပါဘဲ
ေမးခြန္းစာရြက္ၾကည့္ျပီးရယ္

ရအခက္ ငိုရအခက္နဲ႔
က်ေနာ္သူ႕ကိုဘာေၾကာင့္ခ်စ္ခဲ့လဲေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း မသိခဲ့ဘူးအေမ
ေသခ်ာတာကေတာ့ က်ေနာ္သူ႕ကို ခ်စ္ေနဆဲပါ
ဒါေပမယ့္အေမရယ္
အိပ္မက္ဆိုတာႏိုးရင္ေတာ့ ေပ်ာက္သြားရတာဘဲမဟုတ္လား
မက္ခဲ့သူစိတ္ထဲမွာေတာ့ စြဲက်န္ခဲ့တက္တာေပါ့
တကယ္ေတာ့သူဟာ က်ေနာ့္ အိပ္မက္ပါဘဲေလ။
အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ သူ႔လက္ကို ဖြဖြေလးတြဲခဲ့ဖူးပါရဲ႕
လက္ေတြ႔မွာေတာ့ၾကင္ခြင့္ေ၀းလို႔ ျမင္ခြင့္ေလးေတာင္မရတဲ့ဘ၀
ကမာၻႏွစ္ျခမ္းမွာမဟုတ္ေပမယ္ သူနဲ႔က်ေနာ္ဟာ
မိုင္ေပါင္း ၂၉၀၀ ေက်ာ္ေ၀းကြာေနတယ္ေလ
သူသာခံစားနားဆင္တက္ရင္ေတာ့
စကၠန္႔သံခတ္လိုက္တိုင္း သူ႔နာမည္ထြက္ထြက္က်လာတဲ့
က်ေနာ့္ရင္ခတ္သံေတြကို အဲဒီအကြာေ၀းကေနဘဲ
နားဆင္ႏိုင္မွာပါ။
ဒါေပမယ့္သူနားမဆင္တက္ခဲ့ဘူးအေမ
သူ႔ႏွလံုးသားရဲ႕ အနားသတ္ေတြမွာေတာင္
ေနခြင့္မရတဲ့ ထာ၀ရ အျပင္လူပါဘဲ အေမရယ္...
စည္းအျပင္ကလူဆိုပါေတာ့

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အဲဒီရင္ခုန္သံေတြကို ဂုတ္ကခြစီးျပီး
ပါးပိတ္ရုိက္ပစ္ခ်င္တယ္
က်ေနာ္မလုပ္ရက္ဘူးအေမ သူ႔ကိုခ်စ္တဲ့ က်ေနာ့္ရင္ခုန္သံေတြ
နာက်င္သြားမွာစိုးလို႔ပါ....
တကယ္ေတာ့ သူဟာ က်ေနာ့္ ဘ၀တစ္ခုလံုးရဲ႕
တစ္ခုထဲေတာ့အိပ္မက္ပါဘဲ အေမရယ္...

Posted in: | 1 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

ဇာတ္တူသား စားသူမ်ား

Saturday, July 19, 2008 by KO WAI

ေမွာင္တစ္ခ်က္လင္းတစ္၀က္နဲ႔
ဘ၀ကိုပက္လက္လွန္ျပီး
ေရစုန္ေမွ်ာလာလိုက္တာ
စာတက္ေပတက္မဟုတ္ေပမယ့္
စာေလးဘာေလးေတာ့ဖတ္တက္ခဲ့ပါရဲ႕႔

“က” နဲ႔ “အ” ၾကား စကားလံုး အတက္အက်ေတြမွာ
ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒေတြပါပါရဲ႕့
လူအခ်င္းခ်င္းရုိင္းပင္းရမယ္လို႔ျမင္ဖူးပါရဲ့
လူသားျခင္းစာနာရမယ္လို႔ ၾကားဖူးပါရဲ့

ဒါေပမယ့္အေမရယ္
က်ေနာ္တကယ္ ေတြ႕႔ ခဲ့ရတာဆိုလို႔
လူသားခ်င္းေခ်ာက္ခ်
ဘ၀ေတြကို ကေမာက္ကမျဖစ္ေအာင္လုပ္
ငါတစ္အုပ္ေကာင္းစားေရးအတြက္
ဘ၀ေတြကိုနင္းေျခ
လူလူခ်င္းအပ်င္းေျပကစား
ေၾသာ္လူဆိုတာ
မ်ိဳးတူသားကို ပါးစပ္နဲ႔မစားတဲ့
ဇာတ္တူသားစား သတၱ၀ါေတြပါလား ......

Posted in: ကဗ်ာ | 2 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

လ႔ူခ်ဥ္ဖတ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ငါ

Wednesday, July 16, 2008 by KO WAI

တရားျခင္းမတရားျခင္း
မွန္ျခင္းမွားျခင္းၾကား
ငါမွန္တယ္ သူမွားတယ္
သူမွားတယ္ ငါမွန္တယ္
အတၱအသြယ္သြယ္နဲ႔
ဘ၀ကိုဖလွယ္ခဲ့တာဆိုလို႔
ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာခဲ့ေပါ့။

ဒဂၤ ါးတစ္ျပားမွာ ေခါင္းနဲ႔ပန္းရွိသလို႔
ခင္ဗ်ားတို႔နဲက်ဴပ္က မတူတဲ့႐ႈေထာင့္ေတြမွာ
ခြထုိင္ခဲ့မိၾကတာကို။

တစ္ခါတစ္ခါခက္ေနတာက
အမ်ားမၾကိဳက္တဲ့ တဲ့စာကားကိုမွာ
ဟာတိုက္ပါး႐ိုက္ေျပာခဲ့မိတဲ့အခါ
ငါဆိုတဲ့ငါဟာ လူၾကိဳက္နဲတဲ့သတၱ၀ါ
ျဖစ္လာပါေလေရာ။

အမ်ားညီလည္း ဤဟာ ဤ ပါဘဲဆိုေတာ့လဲ

ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔က်ဳပ္ဟာ ဘယ္မွာလာ သဟဇာတျဖစ္မွာလဲ
အမ်ားမၾကိဳက္တဲ့စကားလံုး ေတြကိုအန္ခ်မိတဲ့ငါ...
အန္ဖတ္ဆိုတာခ်ဥ္ေစာ္နံတယ္ေလ
တကယ္ေတာ့ငါဟာလူခ်ဥ္ဖတ္ဆိုပါေတာ့...။ ။

Posted in: ကဗ်ာ | 0 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

အမွားျပင္ဆင္ခ်က္

Sunday, July 6, 2008 by KO WAI

ကြန္ပ်ဴတာသည္ အထီးၾကီးျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္မွားျပီးေတာ့ ႏိုင္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ေျပာမိသလိုျဖစ္သြားတယ္ ၀မ္းသာသြားေသာ ರೆಪ್ಲುಬಿಕ್ အတြက္ စိတ္မေကာင္းသလို အမွတ္မွားသြားေသာ ေရြျပည္သူလဲ ခြင့္
လြတ္ပါခင္ဗ်

Posted in: | 1 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

ကြန္ပ်ဴတာသည္ အထီးေလာအမေလာ

Saturday, July 5, 2008 by KO WAI

ျပင္သစ္ဘာသာစကားမွာ အရာ၀တၳဳေတြကို အထီးအမခြဲေလ့ရွိသည္။ ဥပမအိမ္ဆိုရင္ အမ ဒါေၾကာင့္ la maison
လို႔သံုးတယ္ ခဲတံဆိုရင္အထီး ဒါေၾကာင့္ le crayon လို႔သံုးတယ္။ ဒါနဲ႔ ျပင္သစ္သင္တန္းတစ္ခုမွာ သင္တန္း သားကဆရာမကိုေမးလိုက္တယ္ ။ ကြန္ပ်ဴတာက အထီးလားအမလားေပါ့။ ဆရာမကလဲကြန္ပ်ဴတာက အထီး လားအမလားမသိ။အဘိဓာန္ရွာၾကည့္ေတာ့လဲ မပါ ။

ဒါနဲ႔ဆရာမက သင္တန္းမွာရွိတဲ့သင္တန္းသားေတြကို ေယာက်ၤားေလး၊ မိန္းကေလးခြဲလိုက္ျပီးေတာ ကြန္ပ်ဴတာအထီးျဖစ္သင့္ေၾကာင္း အမျဖစ္သင့္ေၾကာင္းအဆိုႏွစ္ခုတင္ခိုင္းတယ္။ အဖြဲႏွစ္ဘက္စလံုးက အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးခု တင္သြင္းရမယ္တဲ့

ေယာက်ၤားမ်ားအဖြဲ႔က ကြန္ပ်ဴတာဟာ အမျဖစ္သင့္တယ္လို႔တင္သြင္းတယ္
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့

(၁) ကြန္ပ်ဴတာေတြကို တီထြင္သူမ်ားသာလွ်င္ကြန္ပ်ဴတာမ်ားရဲ႕ အတြင္းသေဘာကိုေကာင္းစြာနားလည္ႏိုင္ျပီး မိန္းမမ်ားရဲ႔အတြင္းသေဘာကိုေကာင္းစြာနားလည္ႏိုင္သူမွာ မိန္းမမ်ားကို ဖန္ဆင္းေသာ ထာ၀ရ ဘုရားသခင္ သာလွ်င္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ကြန္ပ်ဴတာသည္ အမသာျဖစ္သင့္သည္။
(၂) တျခားကြန္ပ်ဴတာေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ရာမွာသံုးတဲ့ သူတို႔ရဲ႔ ဘာသာစကားကို တျခားဘယ္သူမွ နားမလည္ ႏိုင္သလို မိန္းမသားအခ်င္းခ်င္းနားလည္ႏိုင္တဲ့ ဘာသာစကားကိုလည္း တျခားဘယ္ေယာက်ၤားမွ နားမလည္ ႏိုင္ပါဘူး ။ထို႔ေၾကာင့္ကြန္ပ်ဴတာသည္ အမသာျဖစ္သင့္သည္။
(၃) ဘယ္ေလာက္ေသးငယ္တဲ့အမွားမ်ိဳးပင္ျဖစ္လင့္ကစားလိုအပ္လွ်င္ျပန္အစေဖာ္လို႔ရေအာင္ ကြန္ပ်ဴတာရ႕ဲ မွတ္ဥာဏ္ ထဲမွာသိမ္းထားႏိုင္သလို မိန္းမသားေတြရဲ႔ မွတ္ဥာဏ္ ထဲမွာလဲ လိုအပ္ရင္ အစေဖာ္ႏိုင္ေအာင္ အမွားေသးေသးေလးေတြကို ေရရွည္သိမ္းထားတက္တယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ကြန္ပ်ဴတာသည္ အမသာျဖစ္သင့္သည္။
(၄) ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး၀ယ္လိုက္တာနဲ႔ ေနာက္ပိုင္း အပိုပစၥည္းေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္အတြက္လိုက္ရတဲ့ ေငြပမာဏကမ်ားသလို မိန္းမတစ္ေယာက္ယူလို႔ ထပ္ကုန္ရတဲ့ေငြ ပမာဏကလဲမ်ားတယ္ေလ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြန္ပ်ဴတာသည္ အမသာျဖစ္သင့္သည္။

အဲသလိုေယာက္က်ၤားေတြ အဆိုတင္သြင္းျပီးခ်ိန္မွာ မိန္းမေတြဘက္က အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြကေတာ့

(၁) ကြန္ပ်ဴတာက ကိုယ့္ဆီအာရံုေရာက္လာေအာင္ခလုပ္ဖြင့္မွရသလို ေယာက်ၤားေတြ အာရံုကိုယ့္ဆီ စိုက္ေအာင္ သူတို႔ရဲ႕ ရာဂ ခလုပ္ကိုဖြင့္ရတယ္။
(၂) ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ သတင္းအခ်က္လက္ေတြရွိေပမယ့္ သူ႔ဘာသူ အလုပ္မလုပ္သလို ေယာက်ၤာေတြဟာလည္း သိတာေတြမ်ားေပမယ့္ သူတို႔ဘာသူတို႔ဆို ဘာမွမလုပ္တက္ဘူး
(၃) ကြန္ပ်ဴတာဟာ ျပႆနာေတြ ရွင္းေပးႏုိင္ေပမယ့္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ျပႆနာ အထုပ္ၾကီးျဖစ္ေနသလို ေယာက်ာၤးေတြ ကလည္းျပႆနာကိုရွင္းမလိုလိုနဲ႔ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ျပႆနာထုပ္ျဖစ္ေနတယ္တာရယ္
(၄) ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး၀ယ္ျပီးကာမွာ လက္ထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေနာင္တရတက္တာက နည္းနည္း ေလးသာ ေစာင့္လိုက္ရင္ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာရမွာဘဲဆိုတာ သိလာရသလို ယူျပီးမၾကာခင္မွာဘဲ နဲနဲေလးသာ ေစာင့္လိုက္ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးေပၚလာႏုိင္တာမို့ ကြန္ပ်ဴတာသည္ အထီးသာျဖစ္သင့္ပါတယ္ဆိုဘဲ

ျပင္သစ္ဘာသာစကားမွာေတာ့ ႏိုင္ေနက်အဖြဲ႔က ႏုိင္တာမို႔ ကြန္ပ်ဴတာသည္အမသာျဖစ္သြားပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြကေတာ့ဘယ္မွာ ထားခ်င္ပါသလဲကြန္ပ်ဴတာကို ဟတ္ ဟတ္ အထီးလားအမလား

မိန္းမေတြႏိုင္တာမဆန္းပါဘူး သူတို႔က ေလးႏွစ္တစ္ၾကိမ္ေတာင္ အမ်ိဳးသမီးထုၾကီးရဲ႕ သေဘာ တူညီခ်က္နဲ႔ေဖေဖၚ၀ါရီမွာ တစ္ရက္တိုးျပီးစကားေျပာတာကို ဟုတ္တယ္မလား

Posted in: | 3 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

လူေတြႏွင့္စိန္ေျပးတမ္းကစားျခင္း

Monday, June 30, 2008 by KO WAI

ဘ၀ကလဲညစ္ပါတ္စုပ္ျပတ္ေနလိုက္တာ
ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္
မေလွ်ာ္ဖြတ္ဘဲ ထားခဲ့မိတာကို
ငါဖမ္းလို႔မမိတဲ့စကားလံုးေတြက
ငါ့ကိုျပန္လိုက္ ေျပးလိုက္ရတာ
ေဟာဟဲလိုက္ေနဘီ
ငါ့အဘိဓာန္နဲ႔ငါဆိုျပီး
ေလွ်ာက္လိုက္တဲ့လမ္းေတြ
တစ္ခါတစ္ခါဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ
ငါကလူေတြကိုရယ္ေမာတယ္
လူေတြကငါ့ကိုရယ္ေမာတယ္
ဒီလိုနဲ႔ဘဲ သူမွန္သလိုကုိယ္မွန္သလို
ငါကေတာ့ ငါမွန္တယ္ထင္ေနတုန္း
လူေတြကငါမွားတယ္ေျပာၾကတုန္း
.......

Posted in: ကဗ်ာ | 1 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

“သူ” သို႔မဟုတ္ အေ၀းေရာက္တမ္းခ်င္း

Wednesday, June 18, 2008 by KO WAI

“သူ” ဆိုတာက်ေနာ့္ရဲ႔ လက္ေတြ႔ဘ၀ထဲကိုဘယ္ေတာ့မွ ၀င္ေရာက္မလာေတာ့မယ္ “သူ” ဆိုပါေတာ့ ။ သူနဲ႔ပါတ္ သက္ရင္ က်ေနာ့္မွာ ေျပာစရာအေၾကာင္းအရာေတြ ေျပာျပစရာေတြအဆံုးစမဲ့ရွိေနတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္သူက ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ျငင္းပါယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားရဲ႔ အခန္းလြတ္တစ္ ခုကို သူ႔ အတြက္ ယေန႔ထက္တိုင္ဖယ္ထားဆဲပါ မည္သူ႔ကိုမွေနရာမေပး၀င္ခြင့္မေပးဘဲ ေသာ့ခတ္ထားဆဲ ဆိုတာေတာ့ သူသိခ်င္မွလဲသိမွာေပါ့ေလ။

သူ ဘယ္လိုပင္ျငင္းပယ္ေနပါေစ သ ူဒီတိုင္းျပည္ကထြက္ခြာသြားသည့္အခ်ိန္ကေန ယေန႔အထိ Internet သံုးလို႔
ရတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း ကာလတိုင္းမွာ သူ႔အတြက္ မနက္ခင္းဆုမြန္ေကာင္းေလးေတြေတာင္းေပးဖို႔ မပ်က္ကြက္ေအာင္
က်ိဳးစားခဲ့တယ္။ ဘာကိုမွရေစေတာ့ရယ္လို႔ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ိဳးနဲ႔ လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔အေနနဲ႔
ျမန္မာျပည္နဲ႔ အေ၀းဆံုးမွာရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ကို အျမဲသတိရေနတဲ့မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ထာ၀ရ ဆုေလး ေတြေတာင္းေပးေနတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကေလးနဲ႔ သူကို႔ေႏြးေထြးေစခ်င္ယံုသက္သက္ပါဘဲ....

ဒါေပမယ့္ဗ်ာ က်ေနာ္ေနာက္ဆံုးရလိုက္တဲ့ ရလဒ္ကေတာ့ သူ႔ ဆီကစကားလံုးၾကမ္းၾကမ္းေတြပါဘဲ ။ သူ႔ကို အျငိဳး ၾကီးၾကီးနဲ႔ ဒုကၡေပးဖို႔ လိမ္ေနတာဆုိတဲ့ စကားလံုးမ်ိဳးအထိကို ရက္ရက္စက္စက္ေျပာလာတဲ့အထိဘဲေလ။ တကယ္ေတာ့သူဘယ္လိုမွာ စိတ္ကူးလို႔မရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆီက ဒီလိုအျပဳမူေတြဟာ သူ႔အတြက္စိတ္ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္စရာေတြ ဆိုတာျဖစ္ခဲ့ရင္ က်ေနာ့္ေၾကာင့္ သူ႔မနက္ခင္းေတြ အံု႔မႈိင္းခဲ့တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ တကယ္ကိုစိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ။ ေယာက်ၤားမွန္ရင္မ်က္ရည္မက်ရဘူးဆိုတဲ့ ဘယ္သေကာင့္သားက ခ်မွတ္ခဲ့ မွန္းမသိတဲ့ စည္းမ်ဥ္းၾကီးသားမရွိခဲ့ရင္ သူ႔ဆီက စကားလံုးေတြၾကားရတဲ့ေန႔က......

တကယ္ေတာ့ဒီကေန႔အထိ သူ႔ဘက္ကမွန္ခဲ့ပါတယ္။ ျပတ္ျပတ္သားသားလဲ ေျပာသင့္တာကို ေျပာခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီအတြက္လဲ က်ေနာ္ကေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ျပီးၾကိဳးရွည္ရွည္နဲ႔လွန္ထားတာထက္စာရင္ အမ်ားၾကီး ေကာင္းတာဘဲေလ.....ဒါေပမယ့္ ေမတၱာတရားဆိုတာ စီးပြားေရးလုပ္သလို ဒီလုပ္ငန္းကို႐ံႈးူမယ္မွန္း သိေနလို႔ ေနာက္လုပ္ငန္းတစ္ခုနဲ႔ ကာမိေအာင္လုပ္လို႔ရတာမ်ိဳးမွမဟုတ္ဘဲ။ အ႐ံႈးျမတ္တြက္လို႔ရတာမ်ိဳးမွ မဟုတ္ဘဲေလ။ သူ႔ဘက္က မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္ အစားထိုးခြင့္မေပးတဲ့ က်ေနာ့္ခံစားမႈကို က်ေနာ္က ဘယ္လို ေျပာင္းလို႕ရမလဲ။ ဒီေတာ့လဲဗ်ာ အတင္းအစားထိုးေနမယ့္အစား ႏွလံုးသားရဲ႕ အခန္းငယ္တစ္ခုကို မျပန္လာမွန္း သိတဲ့သူအတြက္ ထာ၀ရ ဖယ္ထားလိုက္တာ အေကာင္းဆံုးဘဲမဟုတ္လား။ က်ေနာ္က ေတာ့ သူ႔အတြက္ ဒီအခန္းေလ းကို ထား၀ရ သန္႔စင္ထားလွ်က္ပါ။

အိုဗ်ာ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သူအိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ရင္ေတာင္မွ ေသတစ္ခ်က္၊ ကြဲတစ္ခ်က္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ရပါေသး တယ္ ..... ဒီလိုဆုေတာင္းတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ဆုလဲဆုမေတာင္းေကာင္းပါဘူး ဒီလိုျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ သူခ်စ္တဲ့ သူနဲ႔ ထာ၀ရ ေပ်ာ္ရြင္ႏိုင္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းရင္းနဲ႔ဘဲ က်ေနာ့္ႏွလံုးသား အခန္းငယ္ကို သူ႔အတြက္ဖယ္ထားေပး ေနမွာပါ.......

Posted in: | 6 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

အေဖ

Monday, June 16, 2008 by KO WAI

ဒီစာေတြဟာ က်ေနာ့္ေရးတာ မဟုတ္ေပမယ့္ အေဖနဲ႔ပါတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာျပထားသလိုကိုခံစားရတယ္ေလ ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ အေဖဟာ လူခ်မ္းသာတစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ မိသားစု တစ္ခါမွ ၀မ္းေရးအတြက္မပူပန္ခဲ့ရဖူးဘူး ၊ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္က်ေနာ္ရွင္သန္ေနတာ
အေဖ့အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ပါ ။ အေဖဟာ ဆိုကေရးတီးလို ကြန္ျဖဴးရွပ္လို သူ႔ေတြေခၚေတြ ကမာၻမပါတ္ႏိုင္ေပမယ္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးမျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ဆံုးမစကားေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ အေဖနဲ႕ က်ေနာ္ ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ားစြာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ က်ေနာ့္ အေပၚ ဘယ္ေသာ အခါမွ အျပစ္မယူခြင့္လြတ္ေနတက္တဲ့ လူသားတစ္ဦးကို ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႔ ဘဲ ဦးညြတ္၀ပ္တြားလိုက္ပါတယ္.......

အေဖ

* ေဖခ်စ္တို႔ ေဖခင္တို႔ ဆိုတာ ရွိေတာ႔ ရွိတယ္ ရွားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးလိုပါ ။
* အလုပ္မွာ တစ္ေနကုန္ေနရေတာ႔ အေဖ႔ကို ေန႔စဥ္ ရင္ခြင္ပိုက္ ႏို႔ခ်ိဳတုိက္ခဲ႔တဲ႔ အေမ႔ေလာက္ေတာ႔ ခ်စ္အားမပိုတာ ဓမၼတာ ၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ။
* အေဖဆိုတာလည္း သားသမီးကို ခ်စ္လ်က္နဲ႔ ေၾကာက္ေအာင္ ေနၿပရတဲ႔ ဖန္တီးရွင္မဟုတ္ပါလား ။
* ဒါေပမဲ႔ အေဖသာ ရွင္ဘုရင္ၾကီးၿဖစ္ခဲ႔ရင္ သားသမီးေတြဟာ အိမ္ေရွ႕စံမင္းသား ၊ မင္းသမီးေလးေတြ ၿဖစ္လာႏိုင္တာေပါ႔ ။
* အေဖက ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ၿပန္ေတာ႔လဲ သူေဌးသားသမီးေတြ ၿဖစ္ၿပန္တာပဲ မဟုတ္လား ။
* အေဖက ကုသိုလ္ရဖို႔ ၊ ပညာရဖို႔ ၊ ေငြရဖို႔ထက္ မိသားစုတာ၀န္ေက်ဖို႔ အလုပ္လုပ္ေနတာပါ ။
* ဆူးေမြ႕ယာလဲ မအိပ္ခဲ႔ ၊ ပန္းေမြ႔ယာလဲ မစံခဲ႔ရေပမဲ႔ မၿငီးရွာ ႏွီးၿဖာေလးေပၚက မိသားစုသိုက္ၿမံဳေလးကိုေတာ႔ အေဖ႔ဦးေႏွာက္နဲ႔ ၾကြက္သားေတြေပၚမွာ သာယာဖူလံုမွဳမ်ားနဲ႔ လြမ္းၿခံဳေနေႏြးေထြးေစပါတယ္ ….။
* ေဖာက္ၿပန္မွဳကင္းမဲ႔စြာနဲ႔ ႏွစ္ကိုယ္ေပါင္းတစ္စိတ္ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းတစ္ဘ၀ၿဇစ္ေအာင္ ေမတၱာေတြ အစဥ္အပိုင္ေပးၿပီး အေမ႔အတြက္နားလည္မွဳအရွိဆံုးဟာ အေဖရယ္ပါ ..။
* အိမ္နီးခ်င္းဆိုတာ ကေလးခ်င္းေၾကာင္႔ မိန္းမခ်င္းေၾကာင္႔ ၿခံေၿမေတြေၾကာင္႔ စကားမ်ားတတ္တယ္ဆိုတဲ႔ အေဖ႔စကား မိသားစုတိုင္း အလြန္မွတ္သားလိုက္နာသင္႔တဲ႔ အခ်က္ေတြပါ ..။
* ေသာက္္တယ္ဆိုတာ ” အိမ္ေထာင္ေရး ၊ စီးပြားေရး ၊ က်န္းမာေရး ၊ လူမွုေရးေတြေၾကာင္႔ မပ်က္စီးေစရဘူး ” ဆိုတာ အေဖ႔နီတိိ ( လမ္းညြန္) ပါ …။
* အေဖဟာ အလွခ်စ္ ဓနအခ်စ္မပါ ေမတၱာခ်စ္သက္သက္နဲ႔သာ အိမ္ေထာင္ေရးကို တည္ေထာင္ထားသူပါ …။
* ဒါေၾကာင္႔ အေဖ႔မိသားစုဟာ ေငြမခ်မ္းေပမယ္႔ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔ လူတန္းစားမွာေတာ႔ ထိပ္ဆံုးကပါ …။
*ေၾကြးေဟာင္းလဲဆပ္ ေၾကြးသစ္ထပ္ ႏွစ္ရပ္တာ၀န္ ေက်ပြန္ခဲ႔တဲ႔ အေဖ …။
* သားသမီးဆန္းသမွ် ႏြမ္းလွတဲ႔ အ၀တ္ေလးေတြနဲ႔ တင္႔တယ္ေနတဲ႔ အေဖ …။
* သားသမီးကို ပခံုးေပၚတင္ ဆံပင္ကိုကိုင္ေစၿပီး စတိုင္က်က် ပြဲၿပခဲ႔ဘူးတဲ႔ အေဖ …။
* သားသမီးအတြက္ဆို အသာမစံ အနာသာခံ သက္သက္ဟာ အေဖလို မိဘေတြမွလြဲလို႔ အၿခားမရွိ..။
* ေရခ်ိဳးေတာ႔ခ်မ္း အေဖ႔ပုဆိုးၾကမ္းေလးနဲ႔ ေႏြးေထြးခဲ႔ဘူးတယ္ …။
* အေဖက ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ဆံုးမသမွ် အသားနာေစခဲ႔ေပမဲ႔ ဘ၀မနာေစရပါဘူး …။
* ခုေတာ႔ အေဖ႔မွာ ေခတ္ဆန္ပညာတတ္သားသမီးေတြၾကား ေရွးရိုုးအဘိုးၾကီးၿဖစ္ခဲ႔ရပါၿပီ …။
* ေရြပံု ေငြပံုေဘးမွာ ေၿမးကိုထိန္း ေပးတာယူ ေကြ်းတာစား လွိုင္ေသာအၿပံဳးစကားမ်ားနဲ႔ ေႏွာလို႔ အားနာေနတာလား ———အားငယ္ေနတာလား ——အေဖရယ္ …..။
* အေဖ…..ေရ ေခၚလို႔ ထူးမည္႔သူမရွိတဲ႔ တစ္ေန႔မွာ အေဖ႔ပံုရိပ္ေတြက လွိုင္ေသာအၿပံဳးစကားမ်ားနဲ႔ ေစာင္႔ေရွာက္ေပးေနအုန္းမွာပါ ….။
* ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ အေဖနဲ႔ တူတဲ႔ အေဖမ်ိဴးေတြ တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္ေၾကြလြင္႔သြားၾကရင္ေတာင္ မ်ားမ်ားၾကီး ရွိရွိလာႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလွ်က္ ……………………………………………………..။

ေလးစားစြာၿဖင္႔( တာေတ )
ဒီပို႔ကို ေရးတဲ့ ဘယ္ကမွန္းလဲမသိေသာ ဘယ္သူမွန္းလဲမသိေသာ ကိုတာေတကိုလဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ က်ေနာ့္အေဖနဲ႔ မတိုက္ဆိုင္တာက အေဖဟာ အရက္မေသာက္တက္တာရယ္ ေျမးမခ်ီရေသးတာရယ္ေပါ့ေလ...

Posted in: | 0 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

ေၾသာ္ မိန္းမ မိန္းမ

Wednesday, June 11, 2008 by KO WAI

မိန္မဟူဘိ ထိုကတၠိက မရွိမေကာင္းရွိမေကာင္း မေပါင္းလဲခက္ ေပါင္းလဲခက္၏ ဆိုတဲ့ မန္လည္ဆရာေတာ္ဘရားၾကီးရဲ႔႕စာသားလို ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ႕ အျမင္လို က်ေနာ္တို႔ ဘေလာက္ဂါ ပုုရိသ တို႔ရဲ႕ အျမင္ေလးေတြပါ က်န္တဲ့ဘေလာက္ဂါမ်ားလဲဖတ္ျပီး ကိုယ့္အျမင္ေလးေတြကိုေ၀မွ်ရေအာင္ ကြန္႔မန္႔ေလးမ်ားပြတ္ခဲ့ပါေနာ္

ေယာက်ၤားေတြကုိ ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႔ေစတဲ႔ သက္ရွိျဖစ္ႏုိင္သလုိ ရုိင္းစုိင္းခက္ထန္သြားေစႏုိင္တဲ႔ သတၱ၀ါတစ္မ်ိဳးလည္းျဖစ္တယ္.

ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ခ်စ္စရာေလးေတြလုိ႔ျမင္ေနတာခက္တယ္

ဟတ္ ဟတ္
(ကိုရန္)

မိန္းမေတြက တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကာတြန္းစာအုပ္နဲ႔တူျပီး တစ္ခါတစ္ေလမွာ က်မ္းစာတစ္အုပ္ေလာက္ ဖတ္ရခက္တယ္
(မင္းယြန္းသစ္)

မိန္းကေလးေတြက မရွိမေကာင္း၊ ရွိမေကာင္း
(၀င္းေဇာ္ထက္)

မိန္းမေတြ စိတ္က ျမန္မာျပည္ရဲ႔ လွ်ပ္စစ္မီးလိုပဲဗ်...

ေကာင္းခ်င္ရင္ေကာင္းတယ္

မေကာင္းခ်င္ရင္ ခ်က္ခ်င္း

ဗို႔အားနည္းတယ္

မ်ားခ်င္ျပန္လဲ

ပ်က္သြားေလာက္ေအာင္ကို မ်ားတယ္

ခုလာေနေပမယ္႔နက္ဖန္မလာဘူး

လာမဲ႔ရက္လဲမလာ
(ဖိုးသူေတာ္)

မိန္းမေတြကိုေၾကာက္တယ္

မာယာမ်ားတယ္လိမ္ညာတယ္

လွည့္စားတယ္ေငြမက္တယ္ အဆင့္အတန္းခြဲတယ္

လိုတာရွိရင္ ညဳတယ္

လိုခ်င္တာမရွိရင္ ကန္တယ္

(ဇင္ကိုလတ္)္

ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ မိန္းမဆိုတာ... နားလည္ရခက္တဲ့ လူသားပါပဲ။ အဲဒါကို မာယာလို႕ ေျပာရမလားဆုိတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေ၀ခြဲတတ္ျပန္ဘူး။

ေပးဆပ္တဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႕ ျဖဴစင္သန္႕ရွင္းခဲ့တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ကို တန္ဖိုးမထား ပစ္ပယ္ေရွာင္ခြာခဲ့တာ မာယာပဲလား။ အရိပ္တၾကည္႕ၾကည္႕နဲ႕ ပန္းပ်ိဳးခဲ့တဲ့လက္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ပုတ္ထုတ္ခဲ့တာ မာယာပဲလား။ အလိုလုိက္လို႕ အမိုက္ေစာ္ကားခဲ့တာ မာယာပဲလား။ နားလည္ရခက္တဲ့ မ်က္၀န္းေတြၾကားမွာ အၾကင္နာေတြ ပိုခဲ့ရတဲ့ အျဖဴေရာင္ေန႕ရက္ေတြကို ျပန္စဥ္းစားရင္း... မာယာ မာယာ မာယာ...

မိန္းမတိုင္းမွာ မာယာဆိုတဲ့ အမူအက်င့္ေလးက အနည္းနဲ႕အမ်ားေတာ့ ရိွၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ထုတ္မသံုးၾကပါဘူး။ တခ်ိဳ႕က မသိမသာေလး သံုးၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွနဲ႕ စနစ္တက် အကြက္ခ်ၿပီး သံုးၾကျပန္တယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ တစ္စံုတစ္ခုေၾကာင့္ မသိစိတ္မွာ မာယာေလးေတြ မ်ားေနတတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က မာယာမ်ားတယ္လို႕ ေျပာရင္ စိတ္ဆိုးတတ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ မာယာမ်ားတဲ့ မိန္းခေလးလို႕ အေျပာခံရရင္ ဂုဏ္ယူေနတတ္ျပန္ေရာဗ်ာ။

အင္း... မိန္းမဆိုတာ မာယာေတြနဲ႕အတူ ယွဥ္တြဲေနတဲ့ လူသားတစ္မ်ိဳးလို႕ပဲ မွတ္ခ်က္ခ်မိခဲ့ရင္....
(ကိုဂ်ဴလိုင္)္

Posted in: | 11 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

တိုလီသို႔အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

Friday, June 6, 2008 by KO WAI

ကိုေဂါက္ႏွင့္ကိုေ၀မွ

မိတ္ေဆြၾကီးတိုလီ ရဲ႔ သင္ေပ်ာ္ရြင္ေနသလား ဆိုတဲ့ ပုိစ့္ကို က်ေနာ္ဒီကေန႔ဘဲ သြားဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။
အဲလိုဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ကားလမ္းမေပၚကို ပစ္ခ်ေပးကမ္းလွဴဒါန္းသြားတာရဲ႔ အက်ိဳးဆက္ေတြကိုဆရာေတာ္ ဦးေကာသလႅရဲ႔ေ၀ဖန္ေထာက္ျပခ်က္ေတြအေၾကာင္းေတြ႕ရသလို ကိုတိုလီရဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားဟာ ေလေဘးသင့္ ေနတဲ့ ဧရာ၀တီတိုင္းဘက္ကို ကိုယ္ပိုင္ကားေတြ တစီတတန္းနဲ႕ picnic ထြက္သလို ထြက္ေနၾကတဲ့ သူေတြ ရွိလို႔ပါ။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ ၾကည့္ရတာ ဒုကၡသည္ေတြကို စာနာတာထက္ ခရီးထြက္ရတာကို ပိုေပ်ာ္ေနၾကတဲ့ပံု ေပါက္ေနၾကပါတယ္။ လို႔ေရးထားတာေတြ႔ရပါတယ္။

အဲဒီစာေၾကာင္းနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး က်ေနာ္နဲနဲေဆြးေႏြးလိုတာက မိတ္ေဆြမ်ားလွတဲ့ တိုလီ ရဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္ဟာ ဘယ္မိတ္ေဆြေတြကိုရည္ညြန္းသလဲ ဆိုတာကို ေရးသင့္တယ္လို႔ယူဆပါတယ္... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လက္ရွိ လွဴဒါန္းလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနတ့ဲ တိုလီ မိတ္ေဆြေတြ ဟာ သို႔ေလာသို႔ေလာအေတြးမ်ားျဖင့္ မိမိတို႔ လုပ္ရပ္မ်ားအေပၚ ျပန္လည္ သံုးသပ္ေနလွ်က္ရွိပါတယ္။ ဥပမာက တိုလီ မိတ္ေဆြမ်ားအဖြဲ႔ထဲက
"ငါတို႔ ကားေပၚကေန မုန္႔ေတြ လွမ္းက်ဲေတာ့ လူေတြ လူေတြ မွ အမ်ားၾကီး ၀ိုင္းလုေကာက္ ေနၾကတာ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္"
ဟူေသာစကားကုိ ေျပာၾကားခဲ့သူသည္ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔ထဲကလား ၊ ကိုညီလင္းဆက္တို႔အဖြဲ႔ထဲကလား ၊ ကိုမိုးလႈိင္ညတို႔အဖြဲ႔ထဲကလား ဒါမွမဟုတ္ အျခားေသာ အဖြဲ႔ထဲကလား ဆိုတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း သိရရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။ တကယ္ဆို ကိုညီလင္းဆက္တို႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနတာ ေတြက က်ေနာ္တို႔ထက္ေတာင္ သာလြန္ေကာင္းမြန္ျပီး တစ္ေနရာထဲကို တစ္စိုက္မတ္မတ္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့အတြက္ ပိုလဲ ထိေရာက္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္ ေနာက္ျပီး သူတို႔ရဲ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ကိုညီလင္းဆက္ ကိုမ်က္လံုး ဘေလာက္ေတြမွာ ေရးသားထားတာလဲ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။
အခုလိုေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့သူေတြဟာ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳး အခက္ခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကားထဲကေန ေစတနာ အရင္းခံနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနတာျဖစ္ျပီး ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ ပါတယ္မပါဘူးဆိုတာကို လုပ္ေနသူ ေတြသိၾကပါတယ္။

အေပ်ာ္သေဘာ သြားတဲ့သူေတြ ရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္.. ဒါေပမယ့္ လမ္းတေလွ်ာက္ျမင္ကြင္းေတြကုိေတြ႕ရရင္ ေပ်ာ္မွာလား လူေသေကာင္ေတြ ေတြ႕ရရင္ေပ်ာ္မယ္လို႔ ထင္ၾကလား၊ ေနစရာ ခက္ခဲၿပီးစား စရာမဲ့ေနတဲ့ သူေတြကို ျမင္ရရင္ေရာ ၀မ္းသာေနမွာလား၊ နာမက်န္းျဖစ္ေနတဲ့ မိဘမဲ့ ေနတဲ့ ကေလးေလးေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္နဲ႕ ၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြေတြ႕ရင္ ေပ်ာ္ၾကဦးမွာလား။ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုး ေသာ ကူညီေဆာင္ ရြက္ေနသူေတြဟာ တခုတည္းေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေနာက္မွာ လိုက္ပါေဆာင္ ရြက္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေလဘးသင့္ တဲ့ ျပည္သူေတြကုိ အဆင္ေျပေအာင္ တခုခုလုပ္ေပး ခ်င္ၾကတာဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြအားလံုးေသာ အျခားအဖြဲ႕ေတြသြားေရာက္ရတဲ့ ေဒ သ ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕တခါမွမေရာက္ဘူးၾကသလို ေရကူးမကၽြမ္းက်င္တဲ့ သူေတြအားလံုး လူသူအေရာက္အေပါက္ နည္းတဲ့ ေခ်ာင္းၾကား ၊ ပင္လယ္၀ေတြထိတိုင္ေအာင္ လက္ေရာက္ေပးကမ္းလိုတဲ့ ဆႏၵေတြနဲ႕ သြားလာေနၾကတာပါ။ လမ္းေပၚကို ပစၥည္းေတြ ပစ္ခ်လွဴဒါန္းတဲ့ အျပဳ အမူေတြကို ၿပီးခဲ့တဲ့ လကုန္နီးပါအထိ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘိုကေလး ကိုသြားေရာက္တိုင္းေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့လုပ္ရပ္ ၊ မေကာင္း မြန္တဲ့ လုပ္ရပ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္မျငင္းေပမယ့္ အခုဆိုလံုး၀မရွိေတာ့တာေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္က ေနေျပာၾကားတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြက အလွဴရွႈင္ေတြကို မလူးသာမလြန္႕သာ ျဖစ္ရသလို၊ အေကာင္းဘက္ကိုဦးတည္သြားတယ္လို႕လဲ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ ပထမ အခ်ိန္တုန္းက လမ္းတေလ်ာက္ ကမြတ္သိပ္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြ၊ ဆာေလာင္ေနတဲ့ အၾကည့္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ လက္ထဲက မုန္႕ေတြ ၊ အ၀တ္အထည္ေတြ၊ အစားအေသာက္ေတြကို လြတ္က်ေစခဲ့တာအမွန္ပါ။ အခု ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ၿငိမ္သက္ လာတဲ့ အေျခအေနေတြ၊ စာရိတၱပ်က္ျပားေစႏိုင္တဲ့ အျပဳအမူေတြလဲ ျဖစ္တဲ့ ပစ္ခ်လွဴဒါန္းမႈေတြက အားလံုးရပ္ဆိုင္းသြားပါၿပီ။ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြကေတာ့ ေပ်ာ္လို႔ပစ္ခ်ခဲ့တာမဟုတ္ေပမယ့္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေပးခဲ့တာေလးေတြကို ကေလးေတြရရင္ ပီတိျဖစ္ခဲ့ ရတာေတာ့ အမွန္ပါ။ တကယ္ေပ်ာ္ရဲ႕လား သိရေအာင္ေတာ့ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ေစတနာ့ ၀န္ထမ္းေတြ အမ်ားစုက သိပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ေပ်ာ္ေန လား ၊ တကယ္ဘဲ စည္းစိမ္ေတြရစ္ၿပီး အလွဴဒါနေတြသြားလုပ္ေနတာလားေတာ့ တိုလီေရ မင္း ငါတို႔နဲ႕တေခါက္ေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ တျခားအဖြဲ႕နဲ႕ တရက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ တရက္ခရီးေလာက္ဘဲ လိုက္သြားလုိက္ပါ။ မင္းရင္ထဲမွာ ျဖစ္လာတဲ့ အမွန္တရားကို ခ်ေရးေပးပါ။ ဟိုလူေျပာတယ္ ဒီလူ ေျပာ တယ္၊ အာမခံတယ္မလုပ္ပါနဲ႕ေပ်ာ္ေနတဲ့ ပံုေပါက္ေနၾကတဲ့ သူေတြဆို တာ အလုပ္ကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ၿပီးခဲ့လို႕ဘဲ ျဖစ္မွာပါ။ အသံဖမ္းတရားနာေနရမယ့္အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူး။ သူမ်ားလုပ္တာ ေ၀ဖန္ပါ၊ ေထာက္ျပပါ၊ တက္အားသ၍ ကူညီပါ။ လူဆိုတာ ကိုယ့္ လိပ္ျပာ ကို သန္႕ ဖို႕ အေရးႀကီးတယ္၊ ငါတို႕ က ဟုတ္လို႕မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ထေရးတယ္လို႕ထင္ခ်င္ထင္၊ မင္းဘယ္ေလာက္ နာဂစ္ ဒုကၡသည္ေတြကို ႏႈတ္အား ၊ လူအား၊ ေငြအား တတ္အားသ၍ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဘယ္ႏွစ္ခါလုပ္ေပးၿပီးၿပီလဲ၊ မင္းတင္ေနတဲ့ သမိုင္းကေပးတဲ့ တာ၀န္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ေက်ခဲ့သလဲ မင္းကိုယ္မင္းျပန္ေမးလိုက္။ ၿပီးရင္ ေပ်ာ္သလားမေပ်ာ္သလား မွန္ေရွ႕မွာၾကည့္လိုက္ေပါ့ကြာ။

Posted in: | 1 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

အမွတ္တရမွ အမွတ္တရ

Thursday, June 5, 2008 by KO WAI

ဘ၀မွာအမွတ္တရေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ဆိုရင္ ဒီကေန႔ ဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ အမွတ္တရေန႔ေလးတစ္ေန႔ေပါ့ေလ .... တစ္ခါတစ္ေလ ဘ၀ရဲ႕ အမွတ္တရရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ လူေတြဟာ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ အမွတ္တရ အခ်ိန္ေတြ ေပ်ာ္စရာ အခ်ိန္ေတြကို ကိုယ့္ခ်စ္တဲ့ခင္တဲ့သူေတြ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ျဖစ္ေက်ာ္ခ်င္ၾကတာပါဘဲ ဒါေပမယ့္ အဆင္ ေျပခ်င္မွေျပတာမ်ိဳးေလ ဘ၀ဆိုတာ ကိုုယ္ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္တာမွမဟုတ္တာ ဒီေန႔လဲ က်ေနာ့္ဘ၀ရဲ႕ အမွတ္တရ ေန႔ေလးကို က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲဘဲ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရျပန္ပါဘီ ..... ဒီေန႔မွာ ျဖစ္ႏို္င္ရင္ သူ႔ဓာတ္ပံုေလးျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အသံေလးျဖစ္ျဖစ္ ျမင္ခြင့္ၾကားခြင့္ရခ်င္ပါတယ္ ..... ေအာ္ အခ်ိန္ေတြလဲၾကာခဲ့ေလဘီ .... ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ခံစားမႈတစ္ခု ဟာ လူတိုင္းလြတ္လ ပ္စြာခံစားခြင့္ရွိပါတယ္

Posted in: | 0 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

တစ္ခ်ိန္ကအရိပ္တစ္ခု

Saturday, May 31, 2008 by KO WAI

ၾကာေတာ့လည္းၾကာခဲ့ပါဘီ.......
ဒါေပမယ့္ဦးေႏွာက္ဆိုတာကလည္း ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး momory stick တစ္ခုလို လိုတာေတြဖယ္ မလိုတာေတြ ျဖဳတ္လုပ္လို႔မရေလေတာ့ သတိမရခ်င္ပါဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကလည္း အလိုလိုေပၚလာ တက္တာ မ်ိဳးဘဲေလ....

သူမကေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကို သတိရခ်င္မွရေတာ့မွာေပါ့ သတိရေတာ့မည္ လည္းမထင္ပါ အရင္တစ္ခ်ိန္ထဲက အမွတ္တရ မရွိခဲ့တာမ်ိဳးလည္ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

သူမကိုစေတြ႕ခဲ့တဲ့ ညေနခင္းတစ္ခုဟာ တျခားေသာညေနခင္းေတြနဲ႔ ဘာမွပိုလို႔ထူးျခားေသာညေနခင္း တစ္ခု ေတာ့မဟုတ္တာေသခ်ာပါသည္။ သူမေၾကာင့္ေတာ့ ညေနခင္းအေၾကာင္းကို မေျပာခ်င္ဘူးဆိုပါေတာ့.... သို႔ေသာ္ ထိုညေနခင္းေလး သည္က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အမွတ္တရ ျဖစ္ခဲ့တာ အေသအခ်ာပင္ ... ညေနခင္းတစ္ခုဆိုတာထက္ ထိုညေနခင္းရဲ႔ျပယုဒ္တို႔ကို ပိုလို႔ အမွတ္ရ ေနျခင္းဘဲဆိုပါေတာ့...

ထိုညေနက သူမကို ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးအေရွ႔တြင္ စတင္ဆံုေတြ႕ခဲ့ဖူးျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ အတိက် ဆိုပါမူ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းတစ္ခုဆိုပါေတာ့... ပထမဆံုး သတိထားမိလိုက္တာက ေတာ့ သူမရဲ႔ မ်က္၀န္းေတြပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ကြန္ပ်ဴတာ ေမာ္နီတာေပၚတြင္ ျဖတ္ေျပးသြားေသာ သူမ၏ မ်က္၀န္း အရိပ္တြင္စိုးထိတ္မႈေတြ ေတြ႔ေနရသည္။ သူႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုမွ အန္က်လာေသာ ေမးခြန္းကလဲ မွန္းဆမႈကို ပိုမိုတိက်ေစရန္ သက္ေသခံလိုက္သည့္အလားပင္ ....'' က်မက ကြန္ပ်ဴတာ မသံုးျဖစ္တာၾကာဘီ အခုခ်ိန္မွေလ့လာ လွ်င္အဆင္ ေျပပါ့မလား'' ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေလး ေလ

ေမးခြန္းထက္သူမဆီ က ခ်ိဳမိန္သာယာေသာ အသံသည္ က်ေနာ့္ရဲ႔ အၾကားအာရံုကိုပိုမိုရစ္မူးေစတာမ်ိဳးလည္းျဖစ္ ႏိုင္ပါသည္။ ဒီေန႔အထိ က်ေနာ္ၾကားဖူးသမွ် အသံတို႔တြင္ ထုိအသံသည္ အခ်ိဳမိန္ဆံုးပင္....

ပံုစံေလးကိုလည္းၾကည့္အံုးေလ ခာတ္ဆန္းသလားဆိုေတာ့လည္း သနပ္ခါးေလးက ပါးကြက္ၾကားေလးနဲ႔ ေခာတ္ေနာက္ က်န္ခဲ့လားဆိုေတာ့လည္း ဂ်င္းေဘာင္ဘီ အရွည္ေတြကို သူမရဲ႔က်စ္လစ္တဲ့ ကိုယ္ခႏၶာေလးနဲ႔ လိုက္ဖက္ ညီစြာ ၀တ္ဆင္တက္ျပန္ေရာ ဒါက်ေနာ္သူ႔ကိုပထမဆံုးေတြ႕ခဲ့တဲ့ ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႔မႈေတြေလ....

ေအာ္ အခုေတာ့လည္း သူမႏွင့္မေတြ႔ျဖစ္တာ ၁ ႏွစ္ႏွင့္ ၂ လျပည့္ဖို႔ရက္ပိုင္းသာလိုေတာ့ပါလား.....
၁ ႏွစ္ေက်ာ္ဟူေသာအခ်ိန္သည္ လူတစ္ေယာက္ကို မ်ားစြာေျပာင္းလဲသြားေစႏိုင္သည္ဘဲေလ.... ေရာမ ကိုေရာက္ ရင္ေရာမလိုက်င့္ရတယ္ဆိုေသာ သူ႔စကားနဲ႔ အတူ သနခါးနံ႔ ေလးေတြလည္း သူ႔ပါး ျပင္ထက္ခုိကပ္ခြင့္မရတာ ၾကာခဲ့ပါေပါ့...ေအာ္ဒီအခ်ိန္မွာ သူမကို ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးပင္ ေတြအေၾကာင္း ေျပာျပေနလို႔ေကာ ဘာ ထူးေတာ့မွာလဲ....
က်ေနာ္ေတြခဲ့ဖူးတဲ့ သူ႔ရဲ႔မ်က္၀န္းေတြလည္း အေရာင္ေျပာင္းသြားႏိုင္ပါသည္... သို႔ေသာ္ မ်က္၀န္းေဟာင္းေတြကို စြဲစြဲထင္ထင ္ရွိေနေသာ က်ေနာ့္ ႏွလံုးသားကိုေတာ့ ဒီေနရာမွာ ေက်းဇူး တင္ပါသည္။ သူမကေတာ့ ဒီအေၾကာင္း
ေတြသိမည္မထင္ သိလွ်င္ လည္း သတိရေတာ့မည္မထင္....

သို႔ေသာ္သူသည္သူျဖစ္ျပီး က်ေနာ္သည္ က်ေနာ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူမသတိမရ ေသာ္လည္း က်ေနာ္ သတိရေနသည္ သူမေတြး ေသာ္လည္းက်ေနာ္ေတြးေနသည္ကံေကာင္းျခင္းတစ္ခုကေတာ့ အလွဆံုးအသံ နဲ႔ အလွဆံုးအၾကည့္တို႔ကိုက်ေနာ္ျမင္ဖူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ... သို႔ေသာ္ ထိုအရာ သည္က်ေနာ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရႏိုင္ေသာ အရာမ်ား ျဖစ္လို႔ေန ပါသည္သို႔ေသာ္တိုးတိတ္စြာေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ ေဒၚလာစား မဟုတ္ဘဲ ထိုအရာမ်ားကို ေမွ်ာ္လင့္ေသာဇာတ္ေကာင္သည္ ၂၁ ရာစု၏ သြပ္သြပ္ခါ႐ူးသြပ္ေနေသာသူ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္.....

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ က်ေနာ္ျမတ္ႏိုးေသာ အရာမ်ားကို ဘာႏွင့္မွ တန္ဖိုးမျဖတ္ခ်င္ပါ....

Posted in: ေကာင္မေလးသို႕ | 2 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

သူနာျပဳဘုရား

by KO WAI

ကိုယ္ရိပ္သ႑န္ ညီအာနန္ႏွင့္
ျမတ္မြန္ထြဋ္ထား၊ တို႔ဘုရားသည္
တပါးေသာခါ၊ ေဒသစာျဖင့္
တိုက္တာလွည့္ကာ ၾကည့္သတဲ့
က်ီးသံသဲ့သဲ့၊ ယင္မဲ့မဲ့ျဖင့္
မြဲျပာညစ္ေရာင္၊ ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ကုိ
ဘုန္းေခါင္ဘုရား၊ ၀င္ကာသြားေသာ္
သနားစဖြယ္၊ ေက်ာင္းအလယ္တြင္
က်င္ငယ္က်င္ၾကီး၊ တင္းၾကမ္းစီးလ်က္
ကိုယ္ထီးေလ်ာင္းရွာ၊ ေထရ္သူနာကို
ျမတ္စြာဘုရား ေတြ႕ပါသတည္း၊

အမိသည္သား ျပဳေသာလားသို႔
ဘုရားျမတ္မြန္ ညီအာနန္ကို
ခ်ိဳးရန္ေရေတာင္း ေစာင္ပါေတာင္းလ်က္
သြန္းေလာင္းသုတ္သင္ ျပီးစီးလ်င္မူ
ေခါင္းတြင္ဘုရား လက္ေတာ္ထား ကာ
ညီဘြားေျခက ျပိဳင္တူမလ်က္
ျမတ္လွေနရာ ေညာင္ေစာင္းသာတြင္
ေကာင္းစြာအိပ္စက္ေစသတည္း။

ထို႔ေနာက္ရွင္ေတာ္ စည္းေ၀းေခၚကာ
ျမြတ္ေဖာ္စကား မိန္႔ေတာ္ၾကား၏
မိျခားဖေ၀း တရပ္ေက်းတြင္
ခ်ိဳေအးၾကည္သာ တရားရွာသည္
မ်ားစြာအေပါင္း ရဟန္းေကာင္းတို႔
ညံေပ်ာင္ၾကည္ျဖဴ နာေသာသူကုိ
ငါ့တူၾကင္နာ ျပဳစုပါက
ျမတ္ရာေရာက္လိမ့္ ဧကန္တည္း။ ။

ဘုရားကေတာင္သူနာျပဳလုပ္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ ၾကိဳက္လို႔တင္လိုက္တာ ေရးတာက ေတာ့ မင္းသု၀ဏ္ပါ ဗ်ာ ဒီအခ်ိန္မွာ လိုအပ္ေနတာ ျမတ္ဗုဒၶလိုႏွလံုးသားနဲ႔လူေတြပါ ေနရာေပါင္းမ်ားစြာမွာလိုအပ္ေနတာပါ ...

Posted in: ကဗ်ာ | 1 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

အိပ္မက္ေပ်ာက္ေသာမ်က္၀န္းမ်ား

Friday, May 30, 2008 by KO WAI

(ပံုကို ကိုညီလင္းဆက္ ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ဘ၀မွာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ျဖတ္သန္းရွင္သန္လာျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ မ်က္၀န္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကို ျမင္ေတြခဲ့ဖူး ခဲ့ေလဘီေလ..... လူေတြကေျပာၾကတယ္မလားမ်က္လံုးဆိုတာ စိတ္ရဲ႕ ျပတင္းေပါက္တဲ့ေလ... လူတစ္ေယာက္၀မ္း သာရင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ၀မ္းနဲရင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ရဲ႕ ခံစားမႈအရိပ္စစ္ေတြကေတာ့ထိုမ်က္၀န္းေတြမွာေပၚလာတက္တာ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းဘဲဆိုပါေတာ့.... ဒါေပမယ့္ အၾကည့္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကုိမည္မွ်ပင္ျမင္ဖူး ေတြ႔ဖူးေနပါေစ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ကိုင္လႈပ္ႏိုင္စြမ္းရွိေသာ မ်က္၀န္းတစ္စံုကိုေတြ႕ရဖို႔ဆိုတာကေတာ အေတာ္ကိုခက္ ခဲတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိတယ္မလား မယံုရင္ ျပန္စဥ္းစာၾကည့္ေလ အဲလိုၾကံဳခဲ့တာဘယ္ႏွစ္ခုရွိလို႔လဲ... ဒါေပမယ့္
လြန္ခဲ့ေသာ ၃ တူညီတဲ့ခံစားခ်က္ တစ္ခုဆီကေန ရိုက္ခက္လိုက္တဲ့ ပဲ့တင္သံေတြကေတာ့ က်ဳပ္ႏွလံုးသားကို ထိခိုက္ေစခဲ့တယ္ဗ်ာ...

ဘယ္လိုမ်က္၀န္းေတြလို႔ ခင္ဗ်ားထင္ပါသလဲ။ က်ေနာ္ဗ်ာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ရက္ေလာက္က မုန္တိုင္ဒဏ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေဒသ ေတြထဲက ျမိဳ႕ကေလးတစ္ခုကို က်ေနာ္သြားခဲ့တယ္ေလ... နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ဒီျမိဳ႕ငယ္ ေလးကိုမေရာက္ခင္ က်ေနာ္တို႔သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ရြာငယ္ေလးေတြကို ျဖတ္သန္းသြားခဲ့ၾက ရတယ္ေလ.... ဒီရြာငယ္ကေလးေတြလဲ မုန္တိုင္းဒဏ္နဲ႔ဘယ္ကင္းပါလိမ့္မလဲ..... ဒီေတာ့ ေနစရာအိမ္မရွိေတာ့တဲ့ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာလူလားေတြဟာ ဒီလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ၀ါးတိုင္ခ်ိနဲ႔ ရိုင္ယြဲ႕ယြဲ႕ တဲငယ္ေလးေတြဆိုတာ လဲ ရာေပါင္းမ်ားစြာေပါ့ေလ သူတို႔မွာ စားစရာကလဲ မရွိ လုပ္စရာအလုပ္ကလဲခက္နဲ႔ ဒုကၡေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ပါဗ်ာ ..... အဲဒီလူသားေတြထဲမွာ တျခားဘယ္သူေတြပါေသသလဲလို႔ဆိုေတာ့ ဘ၀ရဲ႕ အစိတ္ ပိုင္းေပါင္းမ်ားစြာျဖဴစင္ၾကရွာတဲ့ ႏုနယ္ေသာကေလးေတြဘဲေလ.....

က်ေနာ္တို႔ကားေလးျဖတ္ရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္စံုတစ္ရာအတြက္ အားကိုးအားထားတစ္ခု အေနနဲ႔ကမ္းလင့္လိုက္တဲ့ သူတို႔ရဲ႕မ်က္၀န္းေတြ အားငယ္ေနတဲ့သူတို႔ရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြ ဟာ က်ေနာ္တို႔သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ေနရာေတြသာ ေျပာင္းသြားတယ္ ကေလးငယ္ေတြသာ ေျပာင္းသြားတယ္ အၾကည့္ေတြက ေတာ့ ထပ္တူဘဲေလ.... ဒီလိုအခ်ိ္န္မွာဘဲ က်ေနာ့္စိတ္ထဲကို အမ်ိဳးအမည္မသိ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ ဖတ္ေသာ ဖတ္သတ္ ေ၀ဒနာတစ္ခုကို ခံစားလိုက္ရတယ္..... ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တင္မဟုတ္ပါဘူး လူသားခ်င္းစာနာတက္တဲ့ ဘယ္သူမဆုိ ဒီလုိ ခံစားမႈမ်ိဳးကိုၾကံဳေတြ႕ရမွာပါ... ဘာလို႔ဒီေ၀ဒနာခံစားမိသလဲဆိုေတာ့ သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ အနာဂါတ္ေတြဟာ ဘယ္လိုေတြျဖစ္ကုန္ႏိုင္မလဲလို႔ စဥ္း စားလိုက္တိုင္း ဒီခံစားမူေလးကို ျဖစ္ကိုျဖစ္သြားေတာ့တာပါဘဲ..... ကဲ ဒါေတြဟာ ဘယ္သူ႔မွာ တာ၀န္ရွိလို႔ဘယ္သူေတြဘာလုပ္ေပးသင့္သလဲ.... တကယ္ေတာ

အိပ္မက္ေပ်ာက္ေသာဒီမ်က္၀န္း

ေလးေတြကိုျဖင့္ ဘယ္လို႔ျပန္လည္အသက္သြင္းၾကမလဲဆိုတာ ေတြးေတာရင္း

Posted in: | 2 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

နာဂစ္ အမွတ္တရ

Monday, May 26, 2008 by KO WAI

ဒီတစ္ခါျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့မုန္တိုင္းကေတာ့ အေတာ္ၾကီးကိုျပင္းထန္ခဲ့တာ အားလံုးလဲ အသိပါဘဲ ။ တကယ္ေတာ့အားလံုးေရးျပီးမွ က်ေနာ္ ဒီပို႔စ္ကို ဘာလို႔တင္သလဲလို႔ဆိုရင္ က်ေနာ့္ျမိဳ႕ကေန က်ေနာ္မေန႔ကမွျပန္ေရာက္လာလို႔ပါ။ က်ေတာ္တို႔ေနတဲ့ျမိဳ႕ေလးက ဧရာ၀တိီတိုင္းထဲက
ျမိဳ႕ေသးေသးေလးတစ္ခုပါ မုန္တိုင္းဒါဏ္ကို အေတာ္ေလးခံခဲ့ရတဲ့ျမိဳ႔ကေလးဆိုပါေတာ့ ဒါေပမယ့္ ျမိဳ႕ေပၚမွာေတာ့ လူအေသအေပ်ာက္မရွိသေလာက္ ပါဘဲ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ တို႔ျမိဳ႕ကေလးနားက ရြာေပါင္းမ်ားစြာက လူေပါင္းမ်ားစြာကေတာ့ ေသေၾကပ်က္စီးခဲ႔ၾကျပီဆိုပါေတာ့ .... ဒီအတြက္လဲ က်ေနာ္
အေတာ္ကေလးစိတ္မေကာင္းျဖစ္သလို အားလံုးလဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနၾကမယ္ဆိုတာကို သိႏိုင္ပါတယ္.... ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ျမိဳ႕ကေလးကိုပ်က္စီး
ဘီအမွတ္နဲ႔ က်ေနာ့္အတြက္၀မ္းနဲေပးၾကတဲ့က်ေနာ့္ရဲ႕ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းအားလံုးကိုလဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္....
ေနာက္တစ္ခုက ဒီလိုနာဂစ္မုန္တိုင္းမွာ ေသေၾကပ်က္စီးခဲ့တဲ့ အျပစ္မဲ့ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္နဲ႔၀မ္းနဲ႔ေၾကာင္းေရးခဲ့ပါရေစ....

ယမန္ေန႔က ဒီေနရာဟာ
စည္ကားသာယာ
ရြာၾကီးတစ္ရြာရွိခဲ့တယ္

ဒီကေန႔ေတာ ဒီေနရာဟာ
လူသူေခ်ာက္ကပ္
ငိုသံစြက္လို႔ ရြာပ်က္ၾကီးဘဲက်န္ေတာ့တယ္

မုန္တိုင္းကေပြ ေရကေမႊလို႔
ဒီရြာေခ်ာင္ဖ်ား ေဒသနားဟာ
သုသာန္အလားျဖစ္ခဲ့တယ္

က်န္သည့္သူငယ္ ဥမမယ္ လည္း
ဘယ္လိုေနထိုင္စားရမယ္
(ဘယ္သူဘာလုပ္ေပးသင့္တယ္)၂
လုိအပ္တာေတြ လုပ္ၾကမယ္
တက္ႏိုင္သေလာက္၀ိုင္းကူကြယ္..........

ကယ္စယ္ေရးအတြက္ၾကိဳးပမ္းေနၾကေသာ အဖြဲ႔စည္းမ်ားႏွင့္ ေလေဘးသင့္ လူသားမ်ားအတြက္ရည္ရြယ္ပါသည္....... ထိုကဗ်ာေခါင္စဥ္ကို ၾကိဳက္သလို တပ္ႏိုင္ပါသည္......

Posted in: | 1 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

ဘ၀အေမာမ်ား

Friday, April 25, 2008 by KO WAI

ဘ၀ဟာ တစ္ခါတစ္ခါ အူေၾကာင္ၾကားႏိုင္တယ္
ၾကယ္တစ္ျခမ္းလတစ္ျခမ္း အိပ္မက္ေတြကိုစီးျပီးမွ
ေနပူမေရွာင္မိုးရြာမေရွာင္ေျပးလြားေနရတယ္
ကဗ်ာေရးတဲ့သူဟာ တျခားကဗ်ာေတြကို
ခံစားေပးႏိုင္စရာမလိုပါဘူး
ကုိယ္ကဗ်ာနဲ႔ ကိုဘ၀ ကိုယ့္ရသ
အခ်ိဳးတက်ရွိရင္ျပီးတာဘဲ
ကုိယ့္ခ်စ္သူက မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီတဲ့ေနရာမွာ
ငါေရးတာက သူ႔အတြက္ကဗ်ာ
ခက္တာက သူကဗ်ာမၾကိဳက္တာဘဲ
အင္းေလ တစ္ခါတစ္ေလ အလိုက္အထိုက္ ဆက္ဆံေရးထက္
ပြင့္လင္းမႈကိုအသားေပးတာ ေကာင္ပါတယ္
သူမၾကိဳက္တက္ေပမယ့္ သူ႔အတြက္ကဗ်ာေတြ
ငါပိုင္တဲ့စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးျခစ္ခြင့္ရွိတယ္ေလ
လိုခ်င္တာေတြမ်ားတဲ့ငါနဲ႔
ေတာင္းဆိုသမွ်ကို ခါးခါးျပင္းျပင္းျငင္းတဲ့ ေလာက
ေနာက္တစ္ခါေတြ႕မွ နားရင္းရိုက္ျပစ္မယ္
ေနာက္ဆံုေတာ့ေသရင္ကုိယ္ေနာက္မပါမွာသိပါတယ္
ရွင္တုန္းမွာေတာ့ လူဆို တာ ဘီဂိတ္ထက္ခ်မ္းသာခ်င္ၾကတာဘဲမဟုတ္လား
ဘာကိုမွ ရခြင့္မရွိရင္ေတာင္မွာ
ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္၀န္းေလး ရယ္ အျပံဳးေလးရယ္ကို
ငါမေသခင္ တြယ္တြယ္တာတာၾကည့္ခ်င္တယ္

Posted in: | 0 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

ဖူးစာရွင္ဘယ္သူလဲ

Saturday, April 19, 2008 by KO WAI

ဖူးစာရွင္ကို ၾကိဳၾကည့္ရေအာင္

ဖတ္ဖူးတာေလး တစ္ခု ပါ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ေတာ့လည္း မစမ္းဖူးဘူးဗ် .... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူက မိန္းကေလးေတြဘဲ လုပ္လို႔ရတာ ဆိုေတာ့ေလ..... ႐ိုးရာယံုၾကည္မႈေလးတစ္ခုေပါ့ .... ကိုယ္ကေကာင္ေလး ျဖစ္ေနရင္လည္း ကိုယ့္ေကာင္မေလးကို လုပ္ခိုင္းျပီး မနက္က် ကိုယ့္ကို အိပ္မက္ မက္မမက္ျပန္ေမးၾကည့္ ေပါ့ေနာ္

လုပ္ရမွာကဇန္န၀ါရီ ၂၁ ရက္ေန႔ညမွာဆိုပါေတာ့ St .Agnes ေန႔ညေပါ့ေလ

လုပ္ရမွာကလည္း လြယ္လြယ္ေလးပါ ပင္အပ္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုယူ ျပီးရင္ ကိုယ့္ဆံပင္ႏွစ္ပင္ကိုယူ ျပီးရင္ ပင္အပ္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကိုယ့္ဆံပင္နဲ႔ တြဲ ခ်ည္ျပီး ကိုယ္အိပ္မဲ့ ေခါင္းအံုးေအာက္မွာထားအိပ္... မအိပ္ခင္ ခ်စ္ေသာ St.Agnes ကုိယ့္အိမ္ေထာင္ဖက္ျဖစ္လာမယ့္သူကို ဒီည ျမင္ခြင့္ေပးပါ လို႔ ဆုေတာင္းအိပ္႐ံုပါဘဲ

ကဲ့ ကိုယ္အိမ္ေထာင္ဘက္ဘယ္သူဆိုတာ ၾကိဳသိႏိုင္ၾကပါေစ .......

Posted in: | 2 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

အိုင္ဒီယာ ဘယ္သူသတ္

Saturday, April 5, 2008 by KO WAI

က်ေနာ္ဘေလာက္မေရးျဖစ္တာ ၾကာေတာ့လည္းၾကာခဲ့ပါဘီ ဘာလို႔ ၾကာသလဲလို႔ဆိုေတာ့ ေရး စရာ အေၾကာင္းမရွိတာလဲပါတယ္ မအားတာလဲပါတယ္ ဗ် ... ေရးစရာ အေၾကာင္းမရွိတာ ကေတာ့ရွင္းပါတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့က်ေနာ္က ဘေလာက္မွာ content က အသက္ဆိုတာ ကိုမယံုဘူးဗ်ာ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဘေလာက္ကေလးကို လူေတြလာဖတ္တဲ့ အခါမွာ စာအသစ္ကေလးေတြေတြ႔ရေအာင္ဆိုျပီး အတင္းေရးေနတာဟာ အဓိပါယ္မရွိဘူထင္တယ္ အဲဒါေၾကာင့္လဲပါတယ္ဆိုပါေတာ့ အခုေတာ့ စဥ္းစားမိတာေလးတစ္ခုကို ေရးခ်င္တာနဲ႔ ေရးလိုက္ တာပါ ....

က်ေနာ္စာေလးတစ္ပုဒ္ဖတ္လိုက္ရတယ္ဗ် အဲဒီမွာ ဘာေရးထားလဲဆိုေတာ့ ကေလးေတြဟာတဲ့ ေက်ာင္းကိုမေရာက္ခင္အခ်ိန္အထိ တီထြင္ဥာဏ္သိပ္ေကာင္းၾကျပီး ေက်ာင္းေရာက္လို႔ ဆရာက သင္တဲ့ စာေတြကို ဖတ္ဟယ္မွတ္ဟယ္နဲ႔ လုပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ တီထြင္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ေလးေတြ တစ္နည္းအားျဖင့္ထြင္ဥာဏ္ေလးေတြ ဟာ အသံုးျပဳခ်ိန္မရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ျပီး ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ရတယ္ဆိုဘဲ .....

ဒီစာေလးကိုဖတ္လုိက္ရေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္္ထဲမွာ တစ္မ်ိိဳးျဖစ္သြားတယ္ .... ခံစားမႈအသစ္တစ္ မ်ိဳးဆိုပါေတာ့ ဘယ္လိုဆိုတာေျပာျပဖို႔ကို အေတာ္ခက္တယ္ စိုးရိမ္မႈေတြ ေရာ ေၾကာက္လန္႔မႈေတြေရာ ေရာျပြန္ေနတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးဆိုပါေတာ့ .... က်ေနာ္ေတြးၾကည့္တယ္ေလ ဒီကေန႔ မူုၾကိဳေက်ာင္းရဲ႕ စာသင္ခန္းထဲမွာ အနာဂါတ္ကိုဖန္ တီးမယ့္ ခ်ာတိတ္ေတြ ၀လံုး ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြေရးေနၾကတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္ဗ်ာ ....
ဒါေပမယ့္ေပါ့ တကယ္တန္းမွာ ဒီ္ ၀လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြဟာ မနက္ျဖန္အတြက္တည္ထြင္ႏိုင္ စြမ္းအားသူတို႔ရဲ႕ ထြင္ဥာဏ္ကေလးေတြကို ဘယ္ေလာက္မ်ားအေထာက္ကူျပဳသလဲဆိုတာ ေတာ့ နဲနဲသံသယ စိတ္ကေလး၀င္မိတယ္ဗ် ... ဒီေတာ့ကေလးေတြကိုစာသင္ခန္းမပို႔လို႔ ကလဲ ျဖစ္တာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူးေလ....... ဒါေပမယ့္ဒီေနရာမွာထိုင္ျပီး ေရးေနတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ညစ္ေနတဲ့ ၀လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြဟာ တကယ္တမ္း သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ထြင္ဥာဏ္ေလး ေတြကိုသာသတ္ျပစ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာ့ မနက္ျဖန္ေတြဟာ မေတြး၀ံ့စရာဘဲဆုိပါေတာ့ ....
ဒါေပမယ့္လူၾကီးဆိုတာမ်ိဳးက တယ္လဲေလာဘၾကီးတက္တာမ်ိဳးမဟုတ္လား ဒီေတာ့ ၂၁ ရာစုလို အျပိဳင္အဆိုင္အင္မတန္မွ မ်ားျပားတဲ့ ေခာတ္ကာလ ထဲမွာ သူတို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြကို အားလံုးထက္ေတာ္ေစ တက္ေစ ထက္ေစခ်င္တာကို ေတာ့ အျပစ္ေျပာလို႔ဘယ္ရမလဲေနာ္..... ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳးေပါ့ေလ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ လူၾကီးေတြရဲ႕ စိုးရိမ္လြန္ကဲမႈေတြြ ေၾကာင့္ ဒီကေလးငယ္ေတြရဲ႕ထြင္ဥာဏ္ကေလးေတြေသဆံုးခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူ႔ကိုအျပစ္တင္ရမလဲ ...... ဒီကေလးေတြရဲ႕ အိုင္ဒီယာသတ္သူဟာ ဘယ္သူလဲ ....
မူၾကိဳပညာေရးစနစ္ၾကီးလား....
ျဖစ္ေစမႈလြန္ကဲတဲ့မိဘေတြလား.....
ဘယ္သူလဲ ဘယ္သူလဲ တရားခံဘယ္သူလဲ .....
အနာဂါတ္ရဲ႕ ကေလးငယ္ေတြ ၂၁ ရာစုရဲ႕ အိုင္ဒီယာ ခမ္းေျခာက္ေခ်ာက္ကမ္းပါထဲကိုက်ဖို႕ လက္ႏွစ္လံုးေလာက္အလိုမွာ က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လိုကယ္တင္ၾကမလဲ ..... ေျပာင္းလဲသင့္တာေတြကိုေျပာင္းလဲဖို႔သူရဲေဘာေၾကာင္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ..............

Posted in: | 2 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

ေဖာက္ခြဲမိတဲ့ စာ

Wednesday, January 16, 2008 by KO WAI

မင္းတို႔အၾကိဳက္ ေရးမိတဲ့ ငါ့ကဗ်ာ ငါ့စာေတြကုိလည္း ငါစိတ္ကုန္တယ္
ကဗ်ာ မၾကိဳက္တက္တဲ့သူ႕ကိုလည္း တစ္တစ္တစ္ခါစိတ္ကုန္တယ္
သူ႔ကိုမွေမ့လို႔မရတဲ့ ငါ့ကိုငါလည္း စိတ္ကုန္တယ္
သူဖုန္းဆက္တက္တဲ့ အခ်ိန္တိုင္း ဖုန္းေဘးနားမွာ ထိုင္ေနမိတဲ့
ငါ့ကိုငါလည္းစိတ္ကုန္တယ္ .... တစ္ခါတစ္ခါ ငါ့စိတ္နဲ႔ ငါေနခြင့္မရတဲ့
ဘ၀ ဆိုတဲ့ အေႏွာင္ဖြဲ႔တစ္ခုကိုလည္းစိတ္ကုန္တယ္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္
အားလံုးကို ငါသတ္ပစ္ျပီး ငါ့ကိုငါလည္းသတ္ေသလိုက္ခ်င္တယ္
မလုပ္ရဲလို႔ ဟတ္ ဟတ္

Posted in: | 1 ေ၀ဖန္ခဲ့ပါျပီ | |

newspaper and idea

ေခါင္းစဥ္ေလးေတြခြဲထားတယ္

လအလိုက္ ေရးခဲ့တာေတြ

ေ၀ဖန္သြားတာေလးေတြ

Subscribe

Powered By

လြယ္အိတ္ျဖစ္သြားတဲ့ငါ

ရင္ခုန္သံေဆြးေႏြးခန္း

ဇာတ္တူသား စားသူမ်ား

လ႔ူခ်ဥ္ဖတ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ငါ

အမွားျပင္ဆင္ခ်က္

ကြန္ပ်ဴတာသည္ အထီးေလာအမေလာ

လူေတြႏွင့္စိန္ေျပးတမ္းကစားျခင္း

“သူ” သို႔မဟုတ္ အေ၀းေရာက္တမ္းခ်င္း

အေဖ

ေၾသာ္ မိန္းမ မိန္းမ

တိုလီသို႔အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

အမွတ္တရမွ အမွတ္တရ

တစ္ခ်ိန္ကအရိပ္တစ္ခု

သူနာျပဳဘုရား

အိပ္မက္ေပ်ာက္ေသာမ်က္၀န္းမ်ား

နာဂစ္ အမွတ္တရ

ဘ၀အေမာမ်ား

ဖူးစာရွင္ဘယ္သူလဲ

အိုင္ဒီယာ ဘယ္သူသတ္

ေဖာက္ခြဲမိတဲ့ စာ

About Me

ဒီအခ်ိန္ဆိုလြမ္းတယ္..

သိခ်င္တာေတြရွာၾကည့္ပါ

ဘာမွာခ်င္သလဲ ေျပာခဲ့ကြယ္

ေရာင္းရင္းမ်ား